De Leidse gemeenteraad heeft op 30 november jl. ingestemd met het voorstel om een stimuleringsfonds op te richten voor lokale onderzoeksjournalistiek. Op deze manier hoopt de gemeente de waakhondfunctie van de lokale journalistiek van een extra impuls te voorzien.
De fractie van D66 is bezorgd over de verschraling van het media-aanbod in Leiden. De bezuinigingen op lokale media kunnen een uitwerking hebben op het bestaan van een divers medialandschap. Daarom is op verzoek van D66 en de ChristenUnie in april 2016 de notitie ‘Lokaal medialandschap Leiden’ opgesteld. De gemeenteraad heeft daaruit de conclusie getrokken dat een rol voor de gemeente eraan kan bijdragen dat Leidse burgers goed geïnformeerd blijven.
Rol voor de overheid
In de ogen van de D66-fractie mag de gemeente niet aan de zijlijn blijven staan in deze kwestie. Nieuwsvoorziening dient een publiek belang: het adequaat informeren van de Leidse burgers over beleid en besluitvorming en maatschappelijke ontwikkelingen in de gemeente. De aanwezigheid van pluriforme, onafhankelijke (commerciële) media is daarvoor een belangrijke voorwaarde.
Onderzoeksjournalistiek
Een onderzoek van de Universiteit Leiden heeft aangetoond dat vooral de onderzoeksjournalistiek achterblijft in Leiden en de Leidse regio. Vandaar dat het stimuleringsfonds ten goede zal komen aan verdiepende en innovatieve journalistieke (onderzoeks)projecten, waarmee ook de samenwerking en relatie met bestaande media wordt gelegd. Het volledige raadsvoorstel is hier te vinden.
Publiek toegankelijk
Er wordt een onafhankelijke stichting opgezet die de eenmalig subsidie van €250.000,- in het stimuleringsfonds zal beheren. Deze stichting bestaat niet uit gemeentelijke bestuurders of ambtenaren, zodat de onafhankelijkheid van de besteding van de subsidie kan worden gegarandeerd. Bovendien staat het stimuleringsfonds open voor donaties van andere partijen. Dankzij een amendement van GroenLinks heeft de gemeenteraad met steun van D66 de extra voorwaarde aan de gesubsidieerde publicaties verbonden dat deze publiek toegankelijk moeten zijn en niet achter een zogenoemde betaalmuur mogen verdwijnen.